یک سال گذشت از روزی که این وبلاگ را درست کردم و اولین مطلب را نوشتم، دوازدهم ماه مه بود. بعدها، مطالب قدیمی چاپ شده در نشریه دانستنیهای ونکوور را هم در آوریل 2005 گذاشتم تا ترتیب کار به هم نخورد
تجربه محشری بود این یک سال. کلی دوست جدید قلمی پیدا کردم از سراسر دنیا، و با فرهنگها و زبانهای گوناگون. حالا دیگر کلی هم خواننده دارم. در دو ماه گذشته بیشتر از 8000 بازدید کننده داشتهام، 5700 در وبلاگ فارسی، نزدیک 2000 در وبلاگ انگلیسی، و حدود 600 نفر در وبلاگ ادبی که هنوز افتتاح رسمی هم نشده، و این عدد برای آدمی بی نام و نشان مایه خوشحالی است. از این تعداد سی وهشت درصد از آسیاست، سی وهفت درصد از امریکای شمالی، بیست درصد از اروپا، و الباقی از امریکای جنوبی و مرکزی ، استرالیا، و افریقا
تجربه محشری بود این یک سال. کلی دوست جدید قلمی پیدا کردم از سراسر دنیا، و با فرهنگها و زبانهای گوناگون. حالا دیگر کلی هم خواننده دارم. در دو ماه گذشته بیشتر از 8000 بازدید کننده داشتهام، 5700 در وبلاگ فارسی، نزدیک 2000 در وبلاگ انگلیسی، و حدود 600 نفر در وبلاگ ادبی که هنوز افتتاح رسمی هم نشده، و این عدد برای آدمی بی نام و نشان مایه خوشحالی است. از این تعداد سی وهشت درصد از آسیاست، سی وهفت درصد از امریکای شمالی، بیست درصد از اروپا، و الباقی از امریکای جنوبی و مرکزی ، استرالیا، و افریقا
تا فراموشم نشده، بگویم که مسائل فنی وبلاگ را خیلی زیاد مدیون مژده هستم، که وبلاگ نوید است، جوانی بیست و سه ساله از یزد. با راهنماهای حسین درخشان نتوانستم کار کنم، بسیار بینظم نوشته شده، و مانند آرا و افکارش مغشوش و سطحی است. ولی نوید از آن معلمهاست که فرض میکند هیچ نمیدانی و مطلب را از پایه شروع میکند، و بسیار منظم و با فرمت تمیز گام به گام پیش میرود. اگر خواستید وبلاگ و بهخصوص وبلاگ فارسی راهاندازی کنید، توصیه مؤکد دارم که سری به مژده بزنید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر