چه عاملی جز هنر می تواند ارتباطی نزدیک، اگر نه دوستی، بین یک نازی سابق و یک یهودی متعصب برقرار کند؟ هربرت فون کارایان و لئونارد برنشتاین یا به لفظ انگلیسی برنستین را در عکس در کنار هم می بینید. عکس در سال 1959 در سالزبورگ برداشته شده و نفر وسط دیمیتری میتروپولس است، رهبر یونانی که دوست نزدیک و هنرمند محبوب کارایان بود
گاهی شنیده می شود که برنشتاین صهیونیست بود، ولی گمان غالب این است که این اشتباه از خلط عمومی ومعادل سازی غلط صهیونیسم و یهودی گری ناشی شده باشد. هر چه هست، تردید نیست که برنشتاین علاقه ای وافر به سرزمین اسرائیل داشت و بارها برای ضبط صفحه با فیلارمونیک اسرائیل به آنجا سفر کرد
اما از کارایان، وقتی که در اواخر دهه 1940 برای برگذاری کنسرت به نیویورک سفر کرد، 750 نفر از اعضای انجمن موسیقی امریکا به دولت اعتراض کردند و خواستار لغو برنامه شدند. و بعد در شب افتتاح برنامه ها، گروهی کثیر از جوانان صهیونیست نیویورک در برابر کارنگی هال به تظاهرات پرداختند. در حالی که کارایان در همه عمر خیالی و عشقی جز موسیقی در سر نداشت و خود بارها تاکید داشت که با سیاست سری ندارد
هر چه بود و هر چه هست، باری، این دو بزرگ موسیقی جهان در رهبری ارکستر در قرن بیستم همان کردند که بزرگانی چون بتهوون و باخ و موتزارت درادوار گذشته در آهنگسازی کرده بودند
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر